vrijdag, april 19, 2024
---N-Mrii's Avonturen---

Geveld door een virus op vakantie… (vakantiestress 2)

De bus slaat linksaf, verlaat de kust en rijdt over smalle weggetjes door een imponerend berggebied naar het zuiden van Kreta. Ons tijdelijke paradijs is de eindbestemming van deze bus. Het leuke stel naast ons in het vliegtuig, zit toevallig ook in de bus. Menno en Daphne. Terwijl we om een bergwand rijden, verschijnt ineens een kleine baai met witte huisjes en verschillende zwembaden. Aangekomen verwijst de receptioniste ons eerst naar het lunchterras. ‘First food, then check in! Leave your luggage.’ terwijl ze naar een pilaar in de lobby gebaard.

Food…. Daar heb ik zin in! Op het heetst van de dag verorberen we onze eerste Griekse lunch in lange broek, kijkend naar zomers geklede gasten. Een aantal Belgen aan een ander tafeltje bevraagt elkaar bezorgd. ‘Het gaat al iets beter met ons maar we kunnen nog niet alles eten!’. Een Nederlands stel uit het noorden spreekt een jongen aan die alleen is. ‘Hé, waar is het vrouwtje?‘ vraagt de man optimistisch. De jongen antwoordt dat zij nu ziek is.

Mijn man en ik kijken elkaar aan… Een andere Belg komt naar ons toe en waarschuwt vriendelijk. ‘Jullie zijn net aangekomen, hè? Nou, pas maar op. Iedereen is ziek hier…’. We besluiten naar de welkomstbijeenkomst te gaan voor opheldering. De Nederlandse reisleidster vertelt dat op héél Kreta een virus heerst waarvan je gaat overgeven en diarree krijgt. Geen zorgen, het virus is onder controle. Dat kwam er zo overtuigend uit dat ik er geen zak van geloof. ’s Avonds komen we Menno en Daphne tegen. Zij hebben ook van de ellende gehoord. Gebroederlijk vragen we ons af wanneer wij geveld worden. We kunnen er nu nog om lachen.

Het virus lijkt toch wat plaatselijker (ons resort) te zijn én nog in volle omvang rond te waren. Het restaurant is daarom rond etenstijd verdacht rustig. De ‘nog-niet-gevelden’ en de ‘inmiddels-weer-aan-de-beterende handen’ praten maar over één ding. Het mysterieuze virus… En de nog mysterieuzere gele pillen die de zieken krijgen van de receptie. Het virus verbroedert…

Een avond later zitten mijn man en ik te kaarten op een uitgestorven terras terwijl Menno en Daphne zich gezellig bij ons voegen. Uiteraard is het virus onderwerp van gesprek. Inmiddels omgedoopt tot NORO-virus vanwege de symptomen. We zijn ervan overtuigd dat het alleen maar weggaat als dit ‘paradijs’ per direct wordt gesloten en grondig wordt gereinigd. Terwijl wij nog niet geveld zijn doet Menno, met een pilsje teveel op, een bekentenis… ‘Tja, ik ben een beetje een hypochonder… Ik denk altijd dat ik elke ziekte die heerst, ook heb. Dus ik ben nu al alert bij het geringste gerommel in mijn maag en elke scheet die ik moet laten.’ Ik proest het uit…

Veel te laat staan we op om naar bed te gaan. We wandelen met zijn vieren al treuzelend langs de receptie. De receptionist denkt dat we hem moeten hebben en vraagt vriendelijk ‘Can I help you?’ . ‘Ooooh, yes’ zegt Menno. ‘I want to buy the noro-virus!’. De man kijkt hem verward aan. ‘What do you want?’. Gierend van het lachen lopen we naar buiten en ik antwoord. ‘Heee Menno, je hebt toch ‘all inclusive’ geboekt? Dan krijg je het virus er gratis bij!’.

’s Nacht word ik kotsmisselijk wakker. Ik heb het gevoel dat ik enorm moet spugen. Ik moet aan Menno denken. Ben ik nu ziek of ben ik aan het ‘hypochonderen’? Na twee uur ellende, val ik weer in slaap. De volgende dag ben ik nog wat brak maar ik kan gewoon eten. Vanaf nu alleen nog maar cola uit afgesloten flessen. Mijn man krijgt een iets heftigere variant. En onze vakantieburen uit het noorden zijn de Sjaak. Ze wisselen elkaar af. Eerst gaat zij vier dagen plat, gevolgd door hem. Het is zo erg dat ze hun terugreis moeten annuleren. De dokter gooit cynisch de gele pilletjes weg en geeft hem echte medicijnen. Tja, ze zitten niet voor niets in huisje 112.

Gelukkig komen wij er genadig vanaf, ook Menno en Daphne. Al met al hebben we een topvakantie. Mijn les voor de volgende keer…!? Drink cola uit originele flessen, neem Lakrisal mee (beiden reinigen) én pillen tegen diarree.

N-Mrii

Wil je minder werkstress? Meer werkplezier?

Kijk dan op mijn site minderstressophetwerk.nl voor informatie over Stress- en Burn-out Coaching of Teamcoaching.

Interesse in stressreductietrainingen of communicatietrainingen? Kijk dan bij de trainingen die ik geef. Elke training heeft een verdiepingsprogramma van twee maanden. Hiermee kun je het geleerde ook borgen in jouw werkpraktijk.



N-Mrii

N-Mrii staat voor Anne-Marie. Geboren in 1969 en woonachtig in het prachtige Zuid Limburg. Mijn missie "Elke dag een klein beetje minder stress!" Meer lezen over mij? Kijk dan op http://minderstressophetwerk.nl/Over-N-Mrii/

Wil jij reageren? Schrijf hieronder jouw mening!