Ont-moeting met de poolboy…
Ik glij het water in en zet me krachtig af. Lekker…. Een uurtje baantjes trekken. Hoewel ik me heb voorgenomen om rustig te beginnen, heb ik meteen een hoog tempo. Voel me opgejaagd. Vraag mezelf af waarom ik me steeds aanpas aan het tempo van anderen. Gaat dat ook niet zo op het werk? Zijn we ons daar ook niet continu aan het aanpassen? Daar heb ik geen zin in tijdens deze zwemtraining. Vandaag wil ik ont-moeten!
Er starten nog een paar zwemmers in ‘onze doorzwembaan’. De meid met de blauwe badmuts gaat echt mega-snel. De grijze leeftijdsgenoot heeft een minder hoog tempo. Dan verschijnt een ouder stel, bepakt en bezakt. Nieuwsgierig bekijk ik wat ze allemaal mee torsen. Badmuts, duikbril, drijvers, zwemvliezen, snorkel. Ik aanschouw hun voorbereidingsritueel. Dan zakken ze het water in en zetten een bijzondere snorkel op hun hoofd. Gebiologeerd zwem ik achter ze aan. Het zijn letterlijk figuranten uit de tekenfilm de ‘snorkels’. Hun mondstuk gaat over in een kromme buis die midden voor hun neus doorloopt en halverwege hun achterhoofd eindigt. Wat een maf gezicht. Hoewel het oudjes zijn, zwemmen ze met een flink tempo. Badmutsje af voor ze! Of toch niet? Want spelen ze niet vals met hun extra zwemvliezen?
Twee vriendinnen komen ook in de baan. Ze hebben een slakkentempo. ‘Fijn…’ denk ik. Dan hoef ik me niet schuldig te voelen. Kan ik me lekker aanpassen. Ik heb kennelijk anderen nodig om mijn eigen lat te verlagen. Waarom eigenlijk? Want met 30 man in vier banen, moet je hoe dan ook rekening met elkaar houden. Dat blijkt vandaag lastig. Want de ‘snorkels’ zwemmen onregelmatig. Hangen na elke baan aan de kant. De grijze man zwemt maar door en let helemaal nergens op. De blauwe badmuts ergert zich groen en geel en beklaagt zich bij de badjuf. ‘Die grijze zwemt te traag voor deze baan’. Hoewel ik mijn kaken op elkaar wil houden, zegt mijn grote mond ineens ‘Tja, met zoveel mensen moet je rekening houden met elkaar. Misschien kun jij naar de snelle baan overstappen?’. Dan kijkt ze me verbaasd aan en zegt ‘Ja, maar ik mag helemaal niet in die baan… Want ik zwem maar 2.10’. Ik haak meteen af. Wat wil ze mij impliciet vertellen? Dat ze een snelle zwemmer is en dat iedereen zich aan haar moet aanpassen? Of is haar boodschap juist dat ze een slechte zwemmer is? Ik weet het niet en het boeit me ook niet. Zij zit overduidelijk nog in de moeten-modus en niet in de aanpassen-stijl. Ik haal mijn schouders ietwat lomp op en zeg ‘Nou, ik zwem helemaal niks. Ik ben hier voor mijn plezier’. Zonder te wachten op antwoord zet ik me relaxed af voor een ontspannend baantje borstcrawl. Even later zie ik dat ze naar de snelle baan is overgezwommen. Daar past ze perfect met haar 2.10, of whatever.
Eén van de twee langzame meiden voelt zich opgelaten door haar sloomheid. Bemoedigend spoor ik haar aan vooral haar eigen snelheid te zwemmen. Stiekem kan ik haar tempo nog altijd waarderen. Het geeft mij extra lucht. Dan vertelt ze me dat ze enorme rugpijn heeft. Ik probeer met humor te reageren ‘Ooh, is dat alles? Ik heb overal pijn!’. Dat neemt ze zo letterlijk, dat ik haar verlos van mijn flauwe grapje. Ze legt uit dat de pijn wordt veroorzaakt door haar nieuwe ‘poolboy’. Hoewel ik mijn duikbril op heb, schieten mijn wenkbrauwen omhoog. Ik ben nogal visueel ingesteld. Nieuwe poolboy… interessant! Dan tovert ze een grote zwarte schuimrubberen drijver van tussen haar benen en steekt hem trots in de lucht. ‘Ooh, is dat jouw nieuwe speeltje dat jou zo martelt’, denk ik. Nu begrijp ik ook waarom ze zo langzaam zwemt. Door de drijver gebruikt ze haar benen niet. Ik adviseer haar haar nieuwe vriendje even aan de kant te zetten. Kijken of dat helpt. Na 50 minuten nemen we opgewekt afscheid. Mijn dag kan niet meer stuk.
N-Mrii
Wil je minder werkstress? Meer werkplezier? Kijk dan op minderstressophetwerk.nl voor informatie over Stress- en Burn-out Coaching of Teamcoaching.
Interesse in stressreductietrainingen of communicatietrainingen? Kijk dan bij de trainingen die ik geef. Elke training heeft een verdiepingsprogramma van twee maanden. Hiermee kun je het geleerde ook borgen in jouw werkpraktijk.
Meer informatie over incompany leiderschapstraining en/of -coachtraject op maat? Neem dan contact op met Anne-Marie via info@nmrii.nl.
