Sweet sixty nine

Ik word wakker met een oorverdovende piep in mijn oren. Stil blijf ik liggen. Die piep wordt overstemd door verschillende songs die elkaar in razend tempo afwisselen… ‘Sweet Caroline… Oh Oh Oooh…’ en ‘I’m riding in my car…. When we kisssssss…… oooohhhhh… Fire…’. Die herrie speelt zich allemaal af in mijn hoofd terwijl het doodstil is in huis. De grootste innerlijke muze zingt ‘Lala, la la la la la la la… Hush, don’t speak…. I’ can’t find your silver lining… I’m covering my ears like a kid…’. Terwijl ik het kussen over mijn hoofd trek, denk ik dat ik gek word. Hoewel mijn brein klaarwakker is, laat mijn lichaam het helemaal afweten. Wat ik ook probeer, ik krijg mijn ogen niet open. Totdat ik me ineens bedenk dat ik, in alle hectiek van mijn 50e verjaardag, helemaal vergeten ben mijn wekelijkse blog te schrijven. Verstijfd van de schrik schieten mijn ogen wijd open en houd ik mijn adem een paar tellen in. Nee…! Ik zucht een keer en besluit, inspiratieloos na een veel te korte nacht, volgende week de draad over leiderschapsvalkuilen weer serieus op te pakken. Vandaag sta ik op nummer één.

De aanleiding voor de herrie in mijn hoofd begint in 1969. Mijn conceptie- én geboortejaar. Nu, vijftig jaar later, is dat een goede reden om mijn geboortedag te vieren. Met een ‘Golden Party’. Daar lig ik nu van na te genieten. DJ en zanger zijn niet meer nodig. Mijn hersenen blijken muzikaal genoeg. Alleen is de UIT-knop zoek. Geen verzoeknummers mogelijk… Eindeloos cirkelen dezelfde foute deuntjes rond in hoofd.

Het feest begint al op het moment dat we een datum vastleggen. Mijn favoriete DJ blijkt beschikbaar te zijn. De kroeg bij ons om de hoek ook. Het wordt een gouden feest waarbij de genodigden gevraagd wordt om zich in ‘iets van goud’ te tonen. Ik pas bij een galaspecialist in Maastricht een gouden glitterjurk die in mijn ogen veel te duur is. Mijn man vindt dat ik mag, nee moet, stralen op mijn eigen feest. De jurk wordt in de juiste maat besteld in Londen en vermaakt naar mijn onmetelijke lengte. De compleet open rug onthult overtollige huid die daar zeker nog geen 50 jaar zit. Die lovehandles mogen pertinent niet mee feesten. Toch lukt het me niet ze er in een week af te krijgen. Dus zijn ze ook van de partij.

Ruim op tijd, nadat mijn lieve buuf mijn haarcrisis handig heeft beslecht, betreed ik met enige schroom de in goud omgetoverde kroeg. Samen met mijn familie. In mijn chique jurk. Mijn dochter heeft een glitterjurkje van mij aan. Dat past mij helaas niet meer. Manlief loopt in een zwarte broek annex overhemd met daarover een gouden glitterjasje. DJ Saurus draagt een t-shirt met gouden letters V I P. Geweldig! De stemming zit er al vroeg in.

Al snel volgen de eerste gasten. De één is nog gouder uitgedost dan de ander. Wat gaaf om te zien hoe mensen hun eigen uitdrukking geven aan een ‘gouden feestje’. Eén genodigde heeft gouden herenschoenen gekocht. Een andere ‘feestgangster’ draagt een gouden rok. Weer een ander heeft, als een waar designer, een chique gouden band met strik om haar jurk gemaakt. Veel mooie en verschillende soorten gouden blousjes zijn aanwezig. Ook de gouden strikjes en dassen ontbreken niet. Overal prijkt goud. Dan komt een heuse koning binnen. Hij betreedt de kroeg waardig met een grote gouden kroon op zijn kruin die hij de hele avond op houdt. Gevolgd door een stel met een buikgrote kerststrik, die ik overigens de volgende dag aan de antenne van mijn auto terugvind. Een ander koppel is volledig uitgedost in een goud-zwart piratenpak. Zo enorm gaaf… De moeite die veel gasten hebben genomen om zich in het goud uit te dossen, maakt me nederig.

Het feest komt rustig op gang met lekkere muziek van de DJ. De gave discolampen maken de sfeer compleet. Na een speech van mijn man en het ‘Lang zal ze leven’ (gelukkig maar een kort podiummomentje) begint Ruud Heine, de verrassingsact van het feest, met zijn optreden. Wat een stem heeft die man. Als country-fan vind ik zijn genre geweldig. Hij maakt ontspannen contact met het publiek en zingt verschillende favoriete nummers waarvan één met mijn BFF. Die hij overigens vergelijkt met de jongere zus van Ilse de Lange, zijn coach bij The Voice Senior. Die kun je in je zak steken, Mier! 😉

Omdat mijn gasten uit alle hoeken van het land (en erbuiten) komen en elkaar niet kennen, is het spannend hoe de avond gaat lopen. Komt de ‘Golden Party’ op gang of niet? Want een feest is in mijn ogen geen feest als er niet geswingd, gezongen en gezopen wordt. Ik bedoel daar natuurlijk Cola light en alcoholvrij bier mee… Tevreden zet ik drie vinkjes. Er wordt gedanst. Er worden verzoeknummers aangevraagd. Het ene nummer is nog fouter dan het andere. Er wordt een heerlijk chaotische mini-pubquiz gespeeld. En twee onbekenden voor elkaar besluiten samen ‘Paradise by the dashboardlight’ te zingen. Dat doen ze met veel verve! Iedereen lijkt zich te vermaken. En ik? Ik heb een top verjaardag gehad. Hoewel ik mijn stem kwijt ben, is de DJ in mijn hoofd nog druk bezig met foute muziek te draaien. ‘Romeo and Juliet.. And when we kissed… Fire….’ Zo kan ik nóg wat langer genieten van mijn eigen ‘Golden Party’!

N-Mrii