Een verrassende wending…

Ik stap zo laat mogelijk het gebouw binnen met een flinke hoofdpijn, in de hoop dat niemand tegen me gaat praten. Ik schenk thee in en ga stilletjes zitten. De les start met een korte herhaling van de vorige keer. Met welke versie van jezelf ben je vandaag opgestaan? ‘Pffff’ denk ik ‘De versie van ‘me, myself and I’ is vandaag ronduit negatief’. Daar zit ik dan, onzichtbaar en met een k#^-gevoel, bij de opleiding Positieve Psychologie.

Gelukkig beginnen de watten in mijn hoofd snel uit te dunnen. Na een rustige start kom ik een beetje tot leven. De lunch biedt zoetigheid en een discussie over favoriete netflix-series. Met een schuin oog zie ik een bekend gezicht zitten bij de andere groep. Het kwartje valt nog niet. Op het moment dat de man opstaat en ons voor de grap uitnodigt om mee te doen met een compassie meditatie in zijn groep, grap ik terug. ‘Ja hoor, wij doen wel mee. We hoeven toch pas over twintig minuten te beginnen’. Ik spring op, neem een collega-deelnemer mee en snel naar hem toe. David Dewulf himself in levende lijve. Wow… Dat is gaaf! Ik flap er plompverloren uit dat ik al zijn boeken heb. Hij vraagt of ik ook zijn laatste boek over de compassie training heb. Ik zeg ‘Ja hoor, gelezen en wel’ en ik vertel hem dat ik al een training aan het ontwerpen ben.’ Hij lacht en slaakt verrast een kreetje…

We nemen plaats in zijn training met volstrekt onbekende deelnemers. Ik pak twee dekentjes en ga liggen en luister naar de kalmerende stem van de dame die de meditatie voordraagt. Ze vraagt ons aan een liefdevol persoon te denken. Hmmmm, dat knarst meteen… Want de negatieve versie van mezelf zit nog behoorlijk in de weg. En negativiteit zorgt bij mij voor verkramping. Er is nog te weinig ruimte voor positiviteit, laat staan voor liefdevolle personen. Ik besluit dieper te ademen en wat te verzachten. Dat werkt… Op dat moment stikt mijn medecursist bijna in haar eigen hoest. Ze grijpt haar dekentjes en snelt de zaal uit en begint op de gang onophoudelijk te hoesten. Ik moet me inhouden om niet in de lach te schieten en keer terug naar de meditatie.

Op het moment dat ik weer tot rust kom, beginnen mijn darmen te werken. Oeps, dat wordt billen knijpen. Niet zo handig om meteen na de lunch te gaan mediteren… Ik focus me weer op de meditatie. De dame vraagt ons een persoon in gedachten te nemen waar je een lastige relatie mee hebt…. ‘Pffff… Wie zal ik daar eens voor nemen’. Ondertussen is de man naast me in slaap gevallen en ligt zachtjes te snurken…. Dat tovert een enorme glimlach op mijn gezicht. Zo herkenbaar!

Het kan me niets schelen dat ik veertig minuten later in mijn eigen les kom. Ik ben heerlijk ontspannen. Deze versie van mezelf vind ik een stuk aangenamer.

‘S middags tijdens de pauze stel ik aan mijn hoestende mede-cursist voor om samen een zomerretraite bij Dewulf te volgen. ‘Oooooh’ zegt ze ‘Dat lijkt me gaaf! Maar ik denk niet dat het handig is dat wij samen gaan….!’. Ik kijk haar verbaasd aan…. ‘Hoezo niet?’ vraag ik haar…. ‘Tja’ begint ze ‘Ik denk dat wij samen de hele boel op stelten zouden zetten…! Dat kunnen we toch niet maken…?’. Ik begrijp wat ze bedoelt en samen schateren we het uit… Ik ben weer één en al positiviteit!

N-Mrii

Vorige week heb N-Mrii’s 100-ste Stressblog geschreven! Ter ere daarvan bied ik mijn lezers aan om gratis een mindful wandeling te maken.

Deze wandeling vindt plaats op zaterdag 9 maart a.s. om 10.00 uur in de hellingsbossen bij Vilt (Zuid Limburg). Rond 12.00-12.30 uur sluiten we af met een kop koffie of thee. Meld je tijdig aan want vol is vol! Mail naar info@nmrii.nl en geef je gegevens door.

De volgende (7-weken) trainingen starten of worden afgesloten met een mindful wandeling: Compassie- The Intensive (start 9 mei a.s.), ACT – The Intensive of Mindfulness – The Intensive.