---N-Mrii's Avonturen---Positief denken en waarderen Werk en loopbaan Werkgeluk en plezier

Help, ik wil nog zoveel doen in mijn leven…!

29 november 2020 N-Mrii

‘Bedenk een moment in je leven dat je graag over zou willen doen!‘. Met deze filosofische vraag starten we de derde onlineles. Voordat de deelnemers hun moment vertellen, vraag ik degenen die gekozen hebben voor een ‘negatief’ moment hun camera op zwart te zetten. Twee derde van de deelnemers gaat op zwart. De rest blijft in beeld. Een aantal beginnen een beetje te lachen. Ook zijn er twee die zeggen dat ze niet gekozen hebben voor een negatief moment. Als zij het over mochten doen, zouden ze kiezen voor een andere opleiding. Herkenbaar! En toch kiezen ook deze deelnemers niet voor een leuk moment om opnieuw te beleven. Dat is apart! Eén van de deelnemers vindt het helemaal niet leuk. Ze ervaart het vooral als confronterend en pijnlijk. ‘Waarom kies ik voor iets negatiefs? Wat stom!‘ verwijt ze zichzelf.

Hoewel iedereen vrij is om te kiezen, gaat onze aandacht vaak uit naar negatieve momenten. Daarmee kiezen we liever voor drama dan voor geluk. Omdat we geprogrammeerd zijn om te overleven, niet om gelukkig te zijn, krijgen negatieve zaken meer lading in ons brein. Dus helemaal vreemd is onze reactie niet.

Als ik naar mezelf kijk, heb ik nooit spijt gehad over zaken die gebeurd zijn. Ook heb ik geen enkele behoefte om dingen over te doen. Geen negatieve en evenmin positieve momenten. Wellicht heel fatalistisch maar ik denk dat de dingen lopen zoals ze (moeten) lopen. Het heeft geen zin om je hier lang druk over te maken. Gebeurtenissen, leuke én minder leuke, blijven hooguit twee weken in mijn hoofd plakken. Daarna vervagen ze en verliezen ze hun kracht.

Zou dat met mijn leeftijd te maken hebben? Jongeren richten zich meestal op de toekomst. Oudere mensen houden zich meer bezig met het verleden. Voor mijn gevoel zit ik daartussen in. Ik leef meer in het nu. Toch word ik regelmatig overvallen door een paniekgevoel als ik me realiseer dat ik minder jaren voor me heb dan dat ik achter de rug heb. Heb ik wel genoeg tijd om alles te doen wat ik nog wil doen? Tijd is zoiets ongrijpbaars. Het vliegt voorbij. Vandaar dat ik gekozen heb om mijn leven in te delen in blokken van vijf jaar. Dat is een mooie periode waarin ik doelen kan realiseren. Zoals een boek schrijven (Nee… Ik zie af van dat boek dat ik wilde schrijven… Het wordt mijn passie portrettekenen waarin ik me hobbymatig ga specialiseren), een verre reis maken (Ja, Canada staat met stip op nummer 1! Dus ook een vliegangstcursus… Brrrr…), een volgende stap in mijn ondernemerschap (Ja, ik krijg energie van het coachen van executives en directieteams), het door-ontwikkelen van bepaalde competenties (Zekers, het steeds beter worden in het begeleiden van verwaarloosde en stagnerende teams). Zo kan ik die perioden positief invullen. Een stuk zinvoller dan dat ik waardevolle tijd door mijn vingers laat glippen. Hoe ziet jouw 5-jarenplan eruit?

N-Mrii