Het Rieu effect!

De zon staat vol op de Grote Staat waar iedereen met een kaart voor een terrasarrangement staat te wachten. We willen graag het Vrijthof op. Het is bloedheet op deze vrijdagnamiddag. Maar ondanks dat is de sfeer goed. Iedereen verheugt zich op een geweldig concert van Andre Rieu. En het belooft warm te blijven dus wordt het dubbel genieten vanavond.

De poorten gaan open en wij schuifelen naar het restaurant waar we uitgenodigd zijn voor een diner, gevolgd door het concert van de bekende Maastrichtenaar. We zijn met acht man/vrouw. De meeste mensen ken ik niet. We schudden elkaar hartelijk de hand en nemen plaats op een vol terras. Ik zie mensen lachen en iedereen oogt ontspannen en blij. Dat werkt aanstekelijk!

We raken aan de praat met onze tafelgenoten. Eén van de heren begint te vertellen wat hij doet en wat hij belangrijk vindt in zijn werk en bedrijf. Geboeid luisteren we naar zijn verhaal. Dit is een ondernemer pur sang. Hij weet wat belangrijk is voor zijn klanten. ‘Aandacht’ is zijn toverwoord. Als hij uitverteld is, vraagt hij aan mij wat ik doe. Ik begin te lachen en vraag hem drie keer te raden. Na wat grappen over en weer begin ik te vertellen.

Vaak zijn mensen niet zo geïnteresseerd in je verhaal. Ze herkennen wat je zegt, betrekken dit op zichzelf en voor je het weet zijn zij weer aan het woord. Of ze zijn niet echt aan het luisteren en je ziet aan hun blik dat ze ergens ver weg zijn met hun gedachten. Aandacht is zoiets moeilijks! Zeker in een wereld waarin je overspoeld wordt door informatie. Ik vraag me oprecht af of je dat iemand kwalijk kunt nemen.

Maar deze man is echt geïnteresseerd. Hij stelt hele gerichte vragen en zo ontstaat een geanimeerd gesprek. Hij bewijst terplekke zijn onderscheidend vermogen als ondernemer. ‘Aandacht’! En hoe doet hij dat? Hij geeft blijk dat hij naar me luistert als ik aan het praten ben. Dat doet hij door me aan te kijken, door te knikken en te hummen, door vragen te stellen die aansluiten op mijn verhaal en door naar voorbeelden te vragen. Zoiets simpels, maar zo bijzonder. Ik voel me gezien, gehoord en gewaardeerd tegelijk.

Het diner is teneinde en Rieu doet met zijn gevolg een rondje over het Vrijthof. Hij kijkt naar de mensen, zwaait en lacht, net als zijn orkest. Je ziet dat hij er zin in heeft. De spanning stijgt. Iedereen zit op het puntje van zijn stoel in afwachting van een  spetterend concert. Rieu stapt op het podium en begint meteen te kletsen tegen zijn publiek. Er zitten vanavond zo’n 8.000 mensen op het Vrijthof en nog eens 3.000 op de terrasjes van de omliggende kroegen en restaurants. En het lukt Rieu zondermeer om contact te maken met zijn bezoekers. Alsof we één op één in gesprek zijn. Wat een gave!

Als echte Sjeng toont hij hoe trots hij is op zijn stad Maastricht. Hij vertelt geamuseerd kleine dingen uit zijn jeugd, over hoe hij in de muziek terecht is gekomen en de ‘dwingende’ rol van zijn ouders. Je ziet het voor je. De humor in zijn show is geweldig. Maar ook de zwaardere nummers raken me. Een Ierse man aan de tafel naast ons, pakt zijn zakdoek en droogt zijn ogen. Ik zit ook met een brok in mijn keel. Wat een emotie. Dezelfde Ier steekt vijf minuten laten de dikste sigaar die ik ooit gezien heb op. Clinton was er niets bij. Het is zijn manier van genieten. Al snel krijgt hij van zijn tafelgenoten, nadat iedereen in een grijze waas gehuld is, op zijn ‘kloten’ en dooft teleurgesteld zijn favoriete tabak.

Ook Rieu blijkt in staat om relevante aandacht te geven aan zijn publiek. Hij krijgt iedereen in beweging en tot aan het einde houdt hij de mensen geboeid. Na de zoveelste ‘Zugabe’ drinken we nog wat en nemen we afscheid van ons plezierige gezelschap en onze gastheer. Wat een heerlijke avond. En wat mooi dat er nog zoveel mensen zijn die oprecht verbinding kunnen maken. Daar kan ik nog dagen van nagenieten.

Je gezien voelen. Gehoord en gewaardeerd worden. Allemaal onderdelen van oprechte aandacht, diepe communicatie en sociale steun. Het is de sleutel van iedere manager om de stress bij zijn of haar medewerkers te verminderen. En positieve relaties op de afdeling zijn dé belangrijkste bron van werkgeluk bij medewerkers.

N-Mrii

Wil jij het na de vakantie anders gaan doen? Wil jij krachtig opkomen voor jezelf? Zonder de relatie op het spel te zetten? Schrijf je dan nu in voor de training ‘Assertief Communiceren’ op 7 september a.s. Er zijn nog een aantal plaatsen vrij!