Nog 31 jaar te gaan…

Ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam. De melodie geeft me letterlijk rillingen… Ik weet niet precies wat me zo raakt in dit nummer maar het komt binnen. De muziek is zo indringend dat ik wel moet stoppen met mijn bezigheden. Ik laat het aan Amanda horen en zij heeft precies dezelfde reactie. Onverklaarbaar. We besluiten samen de songtekst erbij te zoeken. Daarvan gaan onze haren weer rechtop staan. Het is zo’n trieste tekst. In combinatie met de akoestische gitaar en de achtergrondzangeres laat dit lied mijn hart sneller kloppen. Ik ben al jaren groot fan van countrymuziek omdat de teksten verhalend en sentimenteel zijn. De zuivere stemmen, het ritme, de tweestemmigheid van zanger en achtergrondzangeres en het verhaal zorgen voor één brok emotie…. Ik herinner me dat ik twee maanden eerder bij dit nummer ook mijn adem inhield, toen we een ‘Tribute to John Denver’ van Jimmy Duchateau bijwoonden.

Mijn droom

De treurige tekst van ‘Wild Montana Skies’, gezongen door de veel te jong gestorven John Denver, zet me direct met twee benen op de grond. Het herinnert me aan mijn droom! Ik wil zo graag naar de Rocky Mountains. En naar Canada… De songs van de zanger annex milieu-activist gaan meestal over de Rocky Mountains en Montana. Het beroemde gebergte reikt vanuit Amerika helemaal door Canada naar Alaska. Wat zou ik met plezier door de ruige natuur van die roemruchte keten willen wandelen.

Spijt als ik oud ben?

Maar wanneer ga ik dat dan doen? En nog belangrijker hoe? Want met vliegangst kom ík niet in Canada. Blijf ik vermijden en dromen? Of ga ik mijn wens in vervulling brengen? Ook al ben ik bang om de lucht in te gaan. Of laat ik angst mijn plannen steeds vooruit schuiven. Met als gevolg dat ik straks 80 ben en denk ‘Had ik die reis naar de Rocky Mountains maar gemaakt en genoten van de geweldig kleurende Indian summer?’. Daar zit ik niet op te wachten. Dat ik als een oud vrouwtje vol spijt terugblik op mijn leven!

Als ik de rekensom maak, ervan uitgaande dat ik 80 word (hoewel ik toch echt de 100 wil halen…), dan ben ik nu al dik over de helft… Want met mijn prille 49 jaar heb ik dan nog 31 jaren te gaan. Slik! Dan wordt het toch eens tijd om te starten met het plannen van ‘Mijn Rocky Mountains-droom’. Waarom wachten als ik nu fit en gezond ben? Waarom mijn dromen laten belemmeren door vliegangst?

Ik zet vandaag nog de eerste stap!

Het waarmaken van mijn droom begint met commitment. Mijn wens is duidelijk en mijn besluit staat vast. Ik ga ervoor! Vervolgens is toewijding en actie nodig. Wat kan ik op korte termijn doen? Diverse acties borrelen al op. Bij de bieb in Maastricht wat reis- en fotoboeken over Canada halen en specifiek over de Rocky Mountains. Lezen over de cultuur, de natuur en de bijzondere plaatsen. Ik wil geen toeristische reis waarin ik van de ene toeristische plek naar de ander hotspot snel. Het lijkt me leuk om wat langer op twee of drie plaatsen te blijven en van daaruit lange wandelingen te maken. De omgeving verkennen. Eén worden met de natuur. Gelukkig is Helmut al een keer in Canada geweest dus kan ik op zijn ervaring bouwen. Wat kan ik op middellange en lange termijn doen? Op mijn to do-lijst voeg ik toe; plannen van een periode, uitzoeken van hotels, boeken van de reis zelf. En misschien toch onderzoeken of ik iets aan mijn vliegangst kan doen? Zwaardere kalmeringstabletten vind ik geen enkel probleem. Ik zie mezelf al verdoofd als B.A. Baracus een vliegmachine ingaan.

Mijn angst doet nog een laatste wanhopige poging om mijn plan te stoppen en schreeuwt ‘Wist je wel dat Denver in 1997 vroegtijdig is overleden toen zijn vliegtuig neerstortte…!‘ Dat is wel heel wrang. Ik besluit niet te luisteren naar dat irritante stemmetje… Ik ga door met mijn plannetjes en geniet daar nu al van. Alsof ik al op weg ben. Met het besluit naar Canada te gaan, heb ik de eerste stap van de reis gezet. Wordt vervolgd… Dankjewel John voor dit geweldige nummer! En dat je mijn droom in beweging hebt gebracht…

N-Mrii

Zing mee met het refrein van ‘Wild Montana Skies’…

Oh Montana, give this child a home
Give him the love of a good family and a woman of his own
Give him a fire in his heart, give him a light in his eyes
Give him the wild wind for a brother and the wild Montana skies