Een vrouw met balgevoel…

Vakantie staat bij ons altijd in het teken van afschakelen, mentaal ontspannen en veel buitenactiviteiten. Zo is de batterij in no time weer opgeladen. We zitten voor een paar dagen in het Sauerland, in de middle of nowhere. Heerlijk langzame Duitse wifi, dus ook de telefoon in de kluis.

Na een wandeling van 15 kilometer en flink wat hoogteverschillen, spelen we een spelletje ‘mens erger je niet’ terwijl we wachten op overheerlijke Van Dobben kroketten, tosti’s en friet. Het gaat er bij ons meteen luidruchtig aan toe. Gedoe over de spelregels en een zes gooien lukt me heel wat rondes niet. Ik doe voor spek en bonen mee. Amanda begint sterk maar halverwege is ze compleet van het bord gevaagd. Toch lukt het haar om het potje te winnen.

Na de overvloedige lunch besluiten Helmut en Amanda dat we gaan midgetgolven. Als ik ergens niets mee heb, is het minigolf. Ik weet van mezelf dat ik niet bepaald bekend sta als een vrouw met balgevoel. Maar ik offer me op voor de meerderheid. Terwijl we naar de 18 holes baan lopen, roep ik dat we niet onder onze echte namen spelen. Ik vraag Helmut wat zijn midgetgolf pseudoniem wordt. Hij antwoordt “Tiger Woods”. Amanda besluit als “Blij ei” mee te spelen en ik kies voor de weinig toepasselijke naam “Indiana Jones”.

De eerste drie holes zijn relatief eenvoudig. Het gaat er nog vrij serieus aan toe. Tiger Woods speelt op elke hole één punt slechter dan ik. Raar voor een profgolfer…. We spreken af dat we het aantal punten per hole aftoppen tot tien slagen. Degene met in totaal de minste slagen is de winnaar. Zo blijven de verschillen relatief overzichtelijk.

Hole 4 is een lastige. In het midden van de baan is een metalen obstakel met erbovenop aan beide zijden twee hoge kegels en daartussen het gat. Toch lukt het Tiger Woods om deze baan in vier slagen te spelen. Blij ei wordt afgetopt op tien punten en bizar genoeg sla ik hole in one. We liggen alledrie compleet in een deuk. Een andere baan bevat een of ander labyrint. Zowel Blij ei als Indiana Jones presteren het om de bal herhaaldelijk buiten de baan te slaan, tot groot vermaak van de prof onder ons. En hoe vaak het ons niet lukt om het balletje er van tien centimeter afstand in te putten…. Hilarisch!

Na hole negen maken we de balans op. Tiger Woods 31 slagen, Blij ei 53 slagen en ik scoor 30 slagen! Dan komen de resterende negen holes. Ik sla op vier holes tien punten per hole en ben blij dat het aantal slagen afgetopt is. We maken flink wat opmerkingen om elkaar van de wijs te brengen. We gaan heel flauw voor het balletje vegen alsof we aan het curlen zijn. Terwijl de moeilijkheidsgraad van de holes stijgt, gaat ook onze meligheid in rap tempo omhoog.

Hole 16 spant de kroon. De baan is op zich eenvoudig. Recht toe recht aan. Alleen staat halverwege een soort schietbaan. Die kun je zien als een glijbaan waar de bal met een flinke vaart de lucht in geslagen moet worden. Om vervolgens twee meter verder in een soort visfuik te landen die op een meter hoogte van de grond boven de baan is gespannen. Diameter van het visnetje, 40 centimeter. We zijn er stil van.

Tiger Woods slaat af. De eerste twee keren veel te zacht. Het balletje rolt heel lullig terug van de schietbaan naar het beginpunt. Bij slag drie rolt de bal met een teringvaart over de schietbaan, vliegt door de lucht en belandt achter in de fuik. Wow, we kijken elkaar verbaasd aan en schieten weer in de lach. “That was amazing!’ zouden Amerikanen roepen. Ons Blij ei is met deze hole een stuk minder blij. Na zo’n 20 pogingen gooit ze de bal handmatig in het netje.

Dan ben ik aan de beurt. Ik voel de spanning stijgen. De eerste twee keer sla ik heel goed af. Beide keren vliegt de bal door de lucht en mist op een haar na de fuik. Vette pech! Dan begint de ellende. Tiger Woods begint me een beetje af te zeiken. “Het lijkt wel of je in de erwtensoep aan het roeren bent”. Ik ben inmiddels met drie ballen aan het spelen, die ik vervolgens steeds weer uit de struiken moet vissen. Tijdens zo’n zoektocht draai ik me iets te enthousiast om en stoot mijn kop vol tegen een stalen paal van deze inmiddels beruchte hole. Er tekent zich geen blij maar een rood ei af op mijn voorhoofd. Ik lig compleet in een deuk.

 

Daarna sla ik vervolgens drie keer vol door de lucht waarbij de bal geduldig op zijn plek blijft liggen. Tiger Woods kan niet meer stoppen met lachen. Na maaipoging vier ligt Helmut inmiddels gestrekt op het pad naast de baan. Hij komt niet meer bij van het lachen. Poging vijf en zes maken zijn lachbui alleen nog maar erger. Amanda en ik kunnen nu ook niet meer stoppen met lachen. Ik krijg het erg warm en ontdoe me van mijn jas. Moe van het lachen, begin ik aan poging 86. Want ik moet en zal dat balletje in die fuik krijgen volgens de officiele weg. En wonder boven wonder, sla ik de bal met een rotvaart de fuik in. We liggen weer plat van het lachen. Tja, Indiana Jones is inderdaad niet de juiste naam. Bridget Jones past beter.

Uitgeput van het lachen, strijken we neer op het terras. Onze slappe lach houdt zeker nog een uur aan. Wat is lachen toch heerlijk. Op de één of andere manier, hebben wij een abonnement op humor. Al onze vakanties gaan gepaard met lol en kabaal. Ontspannen een spelletje spelen, geeft zoveel energie. Zeker als het met zoveel humor gepaard gaat.

N-Mrii