Preppen; zinnig of onnozel?

Ik rij vlakbij Nijmegen langs hoge dikke bomen. Groene bladeren beginnen plaats te maken voor gele en bruine tinten. Half in de berm staat een auto met pech, weggezakt in de modder. Ineens schiet een vraag door mijn hoofd, ‘Stel dat er nu oorlog komt, hoe kom ik dan thuis?’. Dat soort vragen flitsen af en toe op in verschillende varianten. ‘Stel dat de elektriciteit voor langere periode uitvalt, hoe overleven we dat dan?’, ‘Stel dat we geen watervoorziening meer hebben, hoe zorg ik voor schoon drinkwater?’. Het zijn van die typische apocalyptische gedachten waarvan ik denk dat ik de enige in de wereld ben die ze heeft. Hoewel ik er niets mee doe, maken die rampgedachten me soms onrustig…

Ik heb me al tig keer voorgenomen om eens een survivalgids te kopen. Of misschien moet ik toch een noodrantsoen aanleggen. Of een waterfilter kopen en zorgen voor een houtkachel of wat zonnepanelen aanschaffen. Ik denk het wel maar ik doe er niets mee, erop vertrouwend dat een mogelijke ramp van korte duur zal zijn.

Is dat onnozel of niet? Want als mensheid zijn we meester geworden in het overleven met onze soort…. Als persoon stellen we helemaal niets meer voor als het om overleven gaat. We staan als individu zo ver verwijderd van onze natuur dat we afhankelijk zijn geworden van hoogtechnologische systemen. We zijn lui geworden. Als de wifi er een uur uit ligt, word ik al chagrijnig. Zelfvoorzienend leven en overleven tijdens een ramp, zou voor mij heel lastig zijn. Dat irriteert me. Want als ik iets niet wil, is afhankelijk zijn van zaken waar ik geen invloed op heb.

Deze week lees ik in de krant dat er een hele industrie bestaat voor mensen die zich voorbereiden op rampen en crisissen. Ze worden ‘preppers’ genoemd. Een prepper, afgeleid van ’to prepare’, bereidt zich voor op zo’n ramp. Het doel is gedeeltelijk of volledig zelfvoorzienend te zijn in tijden van nood. Er zijn preppers in alle soorten en maten. Van een extra voorraadje voedsel tot aan complete atoomschuilkelders. Ik begrijp waarom zoveel ouderen die de hongerwinter overleefd hebben, een flinke voorraad voedsel in huis hebben.

Ik ben enigszins opgelucht. Ik blijk helemaal niet alleen te zijn met die rampgedachten die wel eens door mijn hoofd spoken. Het is zelfs een omvangrijke en lucratieve bedrijfstak. Wat ik mezelf dan wel afvraag… Draait het bij mij om ‘overleven’ tijdens een armageddon…? Of gaat het bij mij meer om ‘zelfvoorzienend te zijn’, ook in tijden van een apocalyps? Interessante vraag! Ik zou best wat meer zelfvoorzienend willen zijn. Ben niet graag afhankelijk van anderen. Waarom ik dan toch niet in beweging kom? De pijn van zo’n dreigende crisis voel ik op dit moment niet. Dus zal ik ook niet zo snel stappen zetten. Terwijl het wel verstandig zou zijn. Zo blijft het knagen in mijn hoofd….

N-Mrii

Wil je minder werkstress? Meer werkplezier?

Kijk dan op mijn site minderstressophetwerk.nl voor informatie over Stress- en Burn-out Coaching of Teamcoaching.

Interesse in stressreductietrainingen, communicatie- of leiderschapstrainingen? Kijk dan bij de trainingen die ik geef. Elke training heeft een verdiepingsprogramma van twee maanden. Hiermee kun je het geleerde ook borgen in jouw werkpraktijk.