Help, ik krijg stress van een collega… (1) – “Verschillende belangen”

30 november 2017 N-Mrii

Het is ergens aan de start van mijn leidinggevende carriere…

En ik zit me al weken te ergeren aan Johan, een buitendienstcollega. Ik zit net in mijn eerste functie als beginnend leidinggevende van een binnendienstteam en die eikel zit alleen maar te zeiken op “mijn” medewerkers. Ze kunnen niets, ze doen alles fout… hij scheldt ze standaard uit voor “gummetjes”. Mijn bloed begint te koken en het lukt me niet meer om me in te houden… Ik zeg hem en public op een behoorlijk directe manier dat hij zijn grote mond moet houden. Een half uur later staat Johan op hoge poten bij mijn bureau of ik even tijd voor hem heb. We lopen naar een spreekkamer en daar bereikt onze “irritatie” een hoogtepunt. We maken elkaar uit voor rotte vis! Iedereen in het bedrijf kan meegenieten. Mijn hart bonkt als een gek en ik zie dat het zweet van zijn voorhoofd gutst. Pislink zijn we allebei…

Typisch een voorbeeld van hoe het niet moet…

Uiteraard is dit verhaal fictief en lekker eenzijdig beschreven maar het zou zo maar uit het echte leven gehaald kunnen zijn. Want wat gebeurt er eigenlijk?

Het gaat om twee mensen die met elkaar botsen.
Deze twee mensen kijken totaal anders naar de situatie.
Het gedoe heeft effect op het functioneren van de betrokkenen maar zeker ook op de collega’s (reken er maar op dat medewerkers ervan smullen zolang ze maar niet betrokken worden of partij moeten kiezen).
De focus ligt op “wat er niet is, wat er ontbreekt, wat er niet goed is”.
De escalatie was te voorspellen.

Voorspelbaar gedoe…

Wat maakt dat iedereen had kunnen voorzien dat dit een keer mis zou gaan? Heel simpel, Johan had een standaardpatroon ontwikkeld om zich te ergeren aan de binnendienstcollega’s. Er werd wel over gemopperd maar vooral als hij er niet bij was. Als nieuwe leidinggevende voelde ik me aangevallen voor de fouten die al dan niet gemaakt werden op mijn afdeling, voelde ik me verantwoordelijk voor “mijn” mensen en walgde ik van die denigrerende toonzetting. Dus iedere keer als hij weer van kwam zeuren over wat er allemaal niet goed ging, wachtte ik af tot de betreffende medewerker van zich af zou bijten. En dat gebeurde niet…

En wat gebeurt er als je niet zegt wat je denkt maar dit voor jezelf houdt? Je gaat zegeltjes plakken. En als de kaart vol is, barst de bom. En dat gebeurde hier. Niet zo handig dus.

Hoe maak je van een eikel een vriend?

Wat kun je doen om de spanning meteen in de hand te houden. Heel simpel, door te stoppen met zegeltjes plakken. Door meteen zuivere feedback te geven. Iets van; “Heee Johan, heb je even voor mij? Ik hoor je net tegen een collega zeggen dat ze een gummetje is en dat ze niets kan. Ik merk dat ik daar buikpijn van krijg. Kun je me uitleggen wat er gebeurt?”. Of iets dergelijks…. Je confronteert je collega met gedrag wat je ziet of hoort, je geeft aan waar jij last van hebt en je geeft hem de kans om het uit te leggen. Geen spanningen meer en een normale dialoog.

Hoe is het eigenlijk afgelopen?

De knallende ruzie met Johan heeft heel veel opgeleverd. Johan kreeg nooit openlijk tegenwicht. Maar hij waardeerde enorm dat ik hem de waarheid vertelde, ook al was die nogal buitenproportioneel. Maar daardoor kon ik wat gas terug nemen en me inleven waarom hij zo negatief was over “mijn” binnendienst. Hij legde me uit dat zijn klanten zo belangrijk waren. En dat hij er enorm van baalde als hij steeds weer aan de klant moest uitleggen waarom de offerte zo lang op zich liet wachten of als hij degene was die de fout van de binnendienst moest recht praten. Ik kreeg respect voor zijn enorme verantwoordelijkheidsgevoel voor de klant. Kortom, we werden maatjes en als er problemen waren kwam hij eerst naar mij toe en keken we samen hoe we het konden oplossen. Dat gaf ons beiden veel energie! Gelukkig konden we achteraf allebei om de situatie lachen. Maar het had zomaar anders kunnen aflopen.

Waak ervoor om te verzuipen in het drijfzand van slechte relaties. Probeer al zwemmend, samen met de ander, de overkant te bereiken. Je kunt het niet alleen!

N-Mrii